οι αντίπαλοί μας ήταν καλύτεροι και πολύ πιο έτοιμοι γι αυτό τον αγώνα. Ήταν πιο έτοιμοι με συγκεκριμένο πλάνο. Η Ελλάδα για μία ακόμα φορά δεν έδειξε ποιος είναι ο δικός της ξεκάθαρος προσανατολισμός. Είναι το παιχνίδι με τα πολλά τρίποντα; Είναι η προτίμηση στο πέντε εναντίον πέντε; Δεν πιέζουμε τόσο πολύ στην άμυνα;
Άσχετα με τον αντίπαλο, έστω και αν η Τουρκία πραγματοποίησε την καλύτερή της εμφάνιση, εμείς για κάποιο λόγο μένουμε με ένα ερωτηματικό. Αν η εθνική θέλει να παίξει γρήγορο μπάσκετ, όπως φώναζε ο Καζλάουσκας σε τάιμ άουτ στο πρώτο ημίχρονο, δεν το πράττει. Ως γνωστόν η Ελλάδα παίζοντας με τρία πλέι μέικερ δεν μπορεί να βγάλει αιφνιδιασμούς από ριμπάουντ. Δεν έχουμε τον ή τους, παίκτες που θα έχουν στο μυαλό τους να φύγουν μπροστά. Το ξέρουμε εδώ και πολύ καιρό. Πρέπει να κλέψουμε την μπάλα για να βγάλουμε εύκολα καλάθια αλλά από την άλλη πλευρά αν πας να κλέψεις και δεν το καταφέρεις, η άμυνα μένει εκτεθειμένη.
Για κάποιο λόγο ο Πρίντεζης έχει μείνει εντελώς εκτός σαν να τιμωρείται για κάτι που δεν γνωρίζουμε. Δεν υπάρχει ρυθμός ούτε και κατεύθυνση κυρίως δε θα έπρεπε να αξιοποιούνται όλα τα παιδιά αφού υπάρχει η ποιότητα. Ξαφνικά μείναμε με έξι, επτά παίκτες. Ούτε φρεσκάδα, ούτε ανάσες στους βασικούς.
Δεν θα είναι απίθανο να μας πιάσει η φοβικότητα και πάλι να αλλάξουμε στυλ. Άλλα βλέπαμε στην προετοιμασία άλλα βλέπουμε τώρα. Φαινόταν ότι ο Καζλάουσκας περνούσε το μπάσκετ του κάτι που δεν συμβαίνει. Όπως δεν σκοράρουμε κοντά στο καλάθι. Πρέπει να επιμείνει η ομάδα να σκοράρει χαμηλά για να κλείσει η ζώνη και άλλο. Βεβαίως αν δεν μπουν τα σουτ…ξέχνα το.
Κάποια στιγμή θα μπουν. Πότε όμως; Ο γρηγορότερος ρυθμός μας δίνει την ευκαιρία να κινηθούμε διαφορετικά, να αξιοποιήσουμε τις περισσότερες λύσεις από τους αντιπάλους μας.
Ουσιαστικά η Τουρκία νίκησε με 65-70 πόντους ότι ήθελε δηλαδή από την αρχή. Εμείς με τους 65 δεν θα επικρατούσαμε σε καμία περίπτωση. Και πάλι η επίθεση πρέπει να βρει τον ρυθμό και η άμυνα μία σταθερότητα.
Επειδή αυτές τις ώρες τα... μεγάλα κεφάλια ετοιμάζουν κομπιουτεράκια και υπολογίζουν αν πρέπει να χάσουμε ή να νικήσουμε τους Ρώσους, μία πρόταση: να αφήσουν την ομάδα ήσυχη να παλέψει όλα τα παιχνίδια και μπορούμε να φτάσουμε στο μετάλλιο.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ένας ένας παίκτες που άξιζε να πληρώσεις εισιτήριο να δεις φεύγουν. Ο Διαμαντόπουλος έκλεισε στην Κύπρο. Συγχαρητήρια σε ανθρώπους του Αμαρουσίου για την προσπάθειά τους όχι να τον διώξουν από την ομάδα πέρυσι(ενώ τους είχε σώσει την χρονιά), αλλά να του κόψουν το μπάσκετ. Τέτοιο μίσος δεν εξηγείται και δυστυχώς πολλές φορές έρχεται και σε κυνηγάει. Ίσως να πιστεύουν ότι κατάφεραν να τον... τελειώσουν, αλλά όσοι αγαπούν το μπάσκετ, ότι έστω κι εκεί θα παίξει το μπάσκετ του μέχρι να γειάνουν οι... άρρωστοι στα μέρη μας και να αφήσουν τον κόσμο να δει παιδιά που του θυμίζουν γιατί λατρεύει αυτό το σπορ. Σίγουρα όχι γι' αυτούς ούτε για τους χτιστοσοβατομπετατζήδες που προωθούν ως την απάντηση στο ταλέντο και την προσωπικότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου