Το μυστικό για το αινιγματικό χαμόγελο της Μόνα Λίζα φαίνεται πως είναι σαράντα πάρα πολύ λεπτές στρώσεις σμάλτου που είχε πιθανότατα επιστρώσει με τα χέρια του ο Λεονάρντο Nτα Βίντσι.
Οι επιστήμονες στο Εργαστήριο του Κέντρου Έρευνας και Αποκατάστασης των Μουσείων της Γαλλίας κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα αφού χρησιμοποίησαν την τεχνική της φασματοσκοπίας φθορισμού ακτίνων Χ και εξέτασαν με αυτό τον τρόπο τον πίνακα χωρίς να χρειαστεί να αφαιρέσουν κάποιο μικροσκοπικό κομμάτι δείγματος, προξενώντας φθορά στο έργο. Από την έρευνα διαπιστώθηκε πως ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι χρησιμοποίησε σμάλτο που το είχε εμπλουτίσει με διάφορες χρωστικές ουσίες για να πετύχει το ελαφρύ θόλωμα και τις σκιές γύρω από το στόμα της Μόνα Λίζα.
Αυτό είναι άλλωστε που δημιουργεί την εντύπωση ότι το χαμόγελο εξαφανίζεται αν το κοιτά κανείς απευθείας. Με τον τρόπο αυτό πέτυχε την τεχνική σήμα κατατεθέν της δουλειάς του, το σφουμάτο.
Το εκπληκτικό είναι πως κάθε στρώση του σμάλτου είναι μόλις 2 μικρόμετρα, 50 φορές πιο λεπτή από τα μαλλιά του ανθρώπου.
Σε αυτό ανιχνεύτηκαν ψήγματα μαύρης και κόκκινης χρωστικής ουσίας, σε τόσο μικρό μάλιστα μέγεθος που διαφορετικά θα ήταν αδύνατος ο εντοπισμός τους με τις συμβατικές τεχνικές ανάλυσης.
Οι ειδικοί εκτός απο τη «Μόνα Λίζα» εξέτασαν επτά ακόμη έργα του με την ίδια μεθοδολογία. Ειδικότερα, εξέτασαν τα: «Ιωάννης Βαπτιστής», «Ευαγγελισμός», «Βάκχος», «Παναγία των Βράχων», «Αγία Άννα», «Παρθένος με Βρέφος» και το «Πορτρέτο γυναίκας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου